Elżbieta Kolejwa
| Data i miejsce urodzenia |
11 września 1939 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
160 cm | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Elżbieta Kolejwa z domu Twardowska (ur. 11 września 1939 w Warszawie[1]) – polska lekkoatletka, sprinterka, trzykrotna mistrzyni Polski.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów w pierwszym finale Pucharu Europy w 1965 w Kassel (polska sztafeta biegła w składzie: Mirosława Sałacińska, Kolejwa, Irena Kirszenstein i Ewa Kłobukowska)[2]. Startowała na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie, gdzie odpadła w eliminacjach biegu na 100 metrów[3].
Zdobyła mistrzostwo Polski w biegu na 100 metrów i w biegu na 200 metrów w 1965 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1964, wicemistrzostwo w biegu na 200 metrów w 1964 oraz brązowe medale w sztafecie 4 × 100 m w 1958 i 1962[4].
W latach 1959–1966 wystąpiła w dziesięciu meczach reprezentacji Polski (16 startów), odnosząc 2 zwycięstwa indywidualne[5].
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 100 metrów | 13 sierpnia 1965, Szczecin | 11,6 |
| bieg na 200 metrów | 25 lipca 1965, Spała | 24,4 |
Była zawodniczką Sparty Warszawa i Gwardii Warszawa. Jej mąż Mieczysław Kolejwa, emerytowany profesor Politechniki Radomskiej, był m.in. prezesem Polskiego Związku Lekkiej Atletyki.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Henryk Kurzyński: Biografie członków Wunderteamu. W: Andrzej Karczmarski: Wunderteam. Lekkoatletyczna drużyna marzeń. Pruszków: Star Press, 2004, s. 125. ISBN 83-920565-0-7.
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979, s. 100.
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 155 i 138.
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 28, 43 i 287-289. ISBN 978-83-934369-0-3.
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979, s. 13.
- ↑ Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online] [dostęp 2012-09-04] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-30] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Kurzyński: Biografie członków Wunderteamu. W: Andrzej Karczmarski: Wunderteam. Lekkoatletyczna drużyna marzeń. Pruszków: Star Press, 2004, s. 125. ISBN 83-920565-0-7.
- Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979.
- Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011. ISBN 978-83-934369-0-3.
